Ես կարդացի Անահիտ Հարությունյանի հոդվածը։ Ես համաձան եմ այն մտքի հետ, որ միայն պլանշետով չի կարելի խաղալ, կարելի է սովորել ու երեխաների արածները լուսանկարել։ Պլանշեը կամ համակարգիչը սովորեցնում են երեխաներին հմտորեն օգտվել դրանցից։ Բայց առանց պլանշետների էլ երեխաների երևակայությունը ավելի լավ է զարգանում։ Երբ ինչ-որ բան անում են, դրանով արդեն հմտություններ են ձեռք բերում։ Օրինակ հիգիենայի կանոնները ու առողջությանը վերաբերող որոշ վարժություններ։ Ես առանձնացրեցի այս հատվածը՝
- Այն նպաստում է սովորողի ինքնուսուցմանն ու ինքնազարգացմանը, ուսումնական աշխատանքի անհատականացմանը, սեփական հետաքրքրություններով սովորելուն։
Սա ընտրեցի, քանի որ երեխաները ինքնակրթությամբ լավացնում են իրենց երևակայությունը։ Նպաստում է երեխայի ինքնակրթվելուն ու ուսումնական աշխատանքի անհատականացմանը։
Աննա Իսախանյան 